آریاپرس
منابع از شهرستان خوست و فرنگ ولایت بغلان به آریاپرس خبر می‌دهند که طالبان یک بار دیگر دست به کوچ اجباری خانواده ها در دره‌ی سچی این شهرستان زده اند.
یک تن از باشنده‌گان دره سچی طی تماسی به آریاپرس اظهار داشت طالبانی که قرارگاه شان در مسجد جامع سچی است، به تاریخ 26 قوس سال جاری به منزل قاری حسیب آمدند و در حالی که خود قاری حسیب در روستا بسر نمی‌برد، همسر و فرزندان او را 24 ساعت فرصت دادند تا قلعه‌ی قاری حسیب را تخلیه کنند. خانواده‌ی قاری حسیب این اخطار طالبان را جدی نگرفته فکر کردند، شاید آنها از زور برای اخراج شان از خانه کار نگیرند. اما طالبان دقیقاً 24 ساعت بعد یعنی دیروز (27 قوس 1401) دوباره به منزل قاری حسیب رفته، تمام اموال و اثاثیه‌ی آنان را بیرون ریختند و حدود 16 نفر از افراد خود را در آن‌جا جابجا کردند.
براساس گزارش های که رسانه ها چند ماه قبل نشر کرده بودند، روند کوچ اجباری خانواده ها در شهرستان خوست و فرنگ، به ویژه دره سچی که یکی از پایگاه های عمده‌ی نیرو های مقاومت است، از ماه ثور 1401 آغاز گردیده است. در نخستین موج کوچ های اجباری، طالبان 81 یک تن را از خانه های شان به زور اخراج کردند، آنها را لت و کوب نموده، تعدادی از آنها را به اتهام این که اقارب شان در صف مقاومت است، زندانی کردند. در دومین موج کوچ های اجباری 24 خانواده را مجبور به کوچ ساختند.
در ویدیو های که منبع به آریاپرس فرستاده است، حداقل دو پسر چار و پنج ساله و یک دختر شش یا هفت ساله‌ی قاری حسیب دیده می‌شوند که در حال انتقال اموال از داخل خانه به باغچه‌ی خانه‌ی شان هستند. کودکان قاری حسیب که نمی‌دانند چه مصیبتی دامن‌گیر شان شده است، با شوخی های کودکانه می‌گویند که «طالبان اوغان ما را از خانه کشیده اند» چنان می‌نماید که کوچ اجباری برای آنها ماجرای است، سرگرم کننده. کودکان قاری هنوز وسعت فاجعه را درک نکرده اند.
قاری حسیب 5 فرزند دارد که بزرگترین شان پسر اوست که 15 ساله می‌باشد. منبع گزارش می‌دهد که طالبان می‌خواستند پسر قاری را زندانی کنند، لذا او از منطقه فرار کرد و اینک متواری است و هیچ اطلاعی در مورد سرنوشت او ندارند.
در حالی که سرما در دره سچی و سرتاسر حوزه شمال‌شرق کشور بیداد می‌کند، همسر قارحسیب در حالی که شوهرش خارج از دره است، ناگزیر است اینک بار سنگین مراقبت از اطفال و پیدا کردن محلی برای بود و باش شان را به تنهایی به دوش بکشد.
اکثریت روستاییان در دره سچی با فقر و ناداری دست و پنجه نرم می‌کنند، با این هم آنها تا حد توان تلاش کردند تا خانواده قاری حسیب را کمک نمایند. هیچ نهاد خیریه‌ی داخلی و یا خارجی در دره سچی و شهرستان خوست و فرنگ فعال نیست تا نیازمندان برای به دست آوردن کمک به آنها مراجعه کنند. این در حالی است که حداقل هر هفته دولت امریکا به گروه تروریست طالبان 40 ملیون دالر به نام کمک های بشردوستانه می‌دهد.
کوچ اجباری اهالی ملکی و استفاده از منازل شخصی و اماکن غیر نظامی به مقاصد جنگی در اسناد حقوقی بین‌المللی به مثابه‌ی جنایات جنگی تعریف شده اند.
