نی، در تبعید در آخرین گزارش خویش که به وضعیت رسانه‌های کشور چهار سال پس از سقوط افغانستان اختصاص یافته است، وضعیت رسانه‌ها را اسف‌بار و نگران کننده توصیف کرده است. در گزارش نی آمده است: «در کل میتوان گفت که در افغانستان 4 سال پس از سقوط نظام جمهوریت، دیگر چیزی به نام آزادی بیان و رسانه‌ی آزاد
وجود ندارد. خشونتها افزایش نجومی داشته و خبرنگاران در کوچکترین مواردی که به‌مذاق طالبان برابر نباشد زندانی
میشوند.»
نی در گزارش خویش هم‌چنان از وضعیت زنان خبرنگار اظهار نارضایتی کرده است. در این گزارش آمده است که «خانم‌های شاغل در رسانه‌های افغانستان نیز شاهد کاهش کلانی بوده اند. 90 درصد بانوان رسانه کار در افغانستان شغل‌های شان را در 4 سال گذشته از دست داده اند. در آخرین روزهای جمهوریت تقریبن 2000 بانو در رسانه‌های کشور فعالیت داشته اند که در حال حاضر تنها 208 خانم کارکن رسانه در رسانه‌های سراسر کشور کار میکنند.»
در این گزارش به وضعیت دسترسی به اطلاعات نیز پرداخته شده است. در گزارش آمده است که «دسترسی به اطلاعات در افغانستان و در زیر سلطه‌ی طالبان کاملاً متوقف شده و تقریبن به صفر تقرب کرده است. براساس
صحبت‌های نی در تبعید با خبرنگاران در 34 ولایت کشور، همه گفته اند که به هیچ اطلاعاتی دسترسی نداشته اند»
نی در گزارش خویش از استفاده‌ای که طالبان از رسانه‌های آزاد میکنند اظهار نگرانی کرده است: «نگرانی دیگر این‌که طالبان از رادیوها و تلویزیون‌های خصوصی در کنار رسانه‌ی خودی طالبان، به عنوان
بلندگوهای شان استفاده میکنند و این میتواند اعتبار رادیو و تلویزیون آزاد را در نزد مردم از میان برده و در آینده و در
نظام‌های مردم سالار پسا طالبانی نیز میتواند به‌این دو گونه رسانه‌ی جریان اصلی، صدمه‌ی جبران ناپذیر بزند.»
متن کامل گزارش نی، در تبعید را می‌توانید از لینک پایین بارگذاری یا دانلود کنید.
