آریاپرس
گزارش ها می‌رسانند که قاری صلاح الدین ایوبی، مهمترین فرمانده طالبان در شمال افغانستان به دلیل آنچه که «حذف اقوام و انحصار قدرت توسط طالبان پشتون‌تبار» گفته شده است، روابط خود را با این گروه قطع کرده است.
براساس گزارش ها افراد نزدیک به صلاح الدین گفته اند با وجودی که او مدت ها در مورد انحصار قدرت توسط طالبان پشتون‌تبار با رهبری طالبان گفتگو کرده است، اما هیچ تغییری در سیاست های قومی طالبان ندیده است، لذا تصمیم گرفته تا دیگر با این گروه همکاری نکند.
منابع نزدیک به صلاح الدین ایوبی به بی بی سی فارسی اظهار داشته اند «تا زمانی‌که طالبان اصلاحات عمده را در ایجاد حکومت فراگیر، حق کامل دسترسی زنان به آموزش و توقف غصب اجباری زمین‌های مردم انجام ندهند، دیگر با حکومت طالبان کار نمی‌کند.»
این بار اول نیست که قاری صلاح الدین ایوبی با طالبان پشتون در‌می‌افتد. حدود سه ماه قبل طالبان حتا دستور بازداشت او را صادر کرده بودند که ملافاضل معاون وزیر دفاع و فرمانده این گروه برای شمال افغانستان، خود شخصاً به فاریاب غرض دستگیری او رفته بود که موفق به انجام این کار نشد.
کارشناسان موجودیت تفوق‌طلبی قومی پشتون ها را در گروه طالبان عمده‌ترین دلیل نارضایتی فرماندهان غیرپشتون این گروه می‌دانند. به باور صدیق الله توحیدی «پس از سقوط کابل به دست طالبان، طالبان ازبیک، هزاره و تاجیک احساس تبعیض کردند. قدرت سیاسی اکثراً در اختیار طالبان قندهاری است و حتا شبکه حقانی هم چندان نقش کلان در سیاست گذاری این گروه ندارد.
نخستین جرقه این نارضایتی از گرفتاری مخدوم عالم در شمال آغاز شد، سپس ملا مهدی عصیان کرد و ملا نجیب الله راغی بدخشانی در کابل تحت نظر قرار گرفت .
صلاح الدین ایوبی و افرادش که از اولین دسته‌ای طالبان بودند که وارد ارگ شده بودند، پس از برخورد طالبان پشتون با مخدوم عالم ناراضی بود و گفته می‌شد که در کابل نظر بند است بعد از سمت نظامی برکنار شد و به حیث معین یکی از وزارت خانه های ملکی توظیف گردید .
صلاح الدین ایوبی بعد از مدت کوتاه به زادگاهش برگشت و از مقام معینیت صرف‌نظر کرد.
به باورمن اظهارات مارشال دوستم مبنی بر آغاز مقاومت در شمال بدون هماهنگی با طالبان ازبیک تبار نخواهد بود.
طالبان ازبیک متوجه شده اند که منظور از جنگ طالبان تصاحب قدرت به دست یک قوم بوده است، شعار های حکومت اسلامی فقط ابزاری برای رسیدن تحمیل قدرت مطلقۀ یک قوم در افغانستان بوده است. تشکیلات طالبان نشان می‌دهد قدرت فقط بدست قندهاری ها و در سطح دوم به دست شبکه حقانی است .
حکومت همه شمول که در قرارداد دوحه با امریکایی ها به امضا رسیده بود، تحقق نیافته است و حتا برای طالبان غیر پشتون هم صلاحیت های لازم داده نمی‌شود .
احتمال جنگ شدید درون سازمانی طالبان و قیام عمومی علیه این گروه در شمال افغانستان متصور است .
باوجود همه اتهاماتی که بر مارشال دوستم وارد است او از رهبران سیاسی است هنوز هم در میان اقوام ترک تبار از محبوبیت لازم بر خورداراست»
سخنگویان گروه طالبان تا هنوز در مورد جدا شدن صلاح الدین ایوبی از این گروه اظهار نظر نکرده اند، اما در گذشته طالبان در برخورد با افراد ناراض گروه شان، به ویژه که آنها از اعضای پشتون‌تبار این گروه نبوده اند، رفتار خش و غیرقابل انعطاف داشته اند.
