آریاپرس
محترم احمد مسعود، رهبر جبهه مقاومت ملی، در آغازین ساعاتِ نخستین روز از نخستین ماه سال ۱۴۰۳ خورشیدی اعلامیه‌ای «شورای عالی تصمیم‌گیری جمعیت اسلامی افغانستان» را در صفحه‌ای فیسبوک خویش به نشر رسانید که خبر از ایجاد اتحادی وسیع در میان «رهبران و شخصیت‌های بزرگ این تشکل سرتاسری ملی» می‌داد.
جمعیت اسلامی افغانستان که یکی از تاثیرگذارترین جریان‌های سیاسی – نظامی کشور در نیم قرن اخیر است، در طی ۲۰ سال گذشته و به ویژه پس از شهادت استاد برهان‌الدین ربانی، دچار چند دستگی، تشتت و پراگنده‌گی تشکیلاتی گردید و علی‌الرغم تلاش برخی از اعضای این سازمان برای ایجاد وحدت و یک‌پارچگی در میان اعضای ارشد آن، اتحاد این تشکل بزرگ سیاسی هرگز تحقق نیافت.
اینک اما نشر خبر ایجاد شورای عالی تصمیم‌گیری که در اعلامیه‌ای منتشر شده «عالی‌ترین مرجع تفاهم، انسجام، و اتخاذ تصامیم» برای این سازمان بزرگ سیاسی تعریف شده است، خبریست خوش برای اعضا و هواداران این حزب و همچنان اردوگاه مخالف طالبان.
در اعلامیه‌ای «شورای عالی تصمیم گیری جمعیت اسلامی افغانستان» آمده است: «وحدت صف جمعیت از مهمترین آرزوهای فرزندان فداکار و مخلص این تشکل بزرگ بوده که با سیطرهٔ طالبان بر پایتخت افغانستان و سپردن کشور به سپاه جهل و جنایت، بر اهمیت آن نسبت به هرزمان دیگری افزوده شده است.
اتکا به منظق زور و تغلب در غصب و حفظ قدرت سیاسی، انحصار و تعصب قومی، گرفتاری و شکنجه و زندان و محاکمه‌های صحرایی، نقص سیستماتیک حقوق انسانی شهروندان از جمله زنان و گروه‌های قومی و دینی و مذهبی، استفاده ابزاری از این، حضور حدود بیست گروه تروریستی در خاک کشور و استفادهٔ آنها در جهت برهم زدن استقرار کشورها، فقر اقتصادی و مالیه‌های کمرشکن، نبود دورنما و امید برای ایجاد حکومتی مشروع و فردای بهتر، از جمله دردهای جانسوزی بوده است که ملت ما در این مدت [در طی دوران پس از به قدرت رسیدن طالبان] تجربه نمود.
آنچه از آن یاد نمودیم رسالت تاریخی سنگینی را به دوش تمامی نیروهای ملی گذاشته است تا در جهت برون رفت از این وضعیت، از هیچ تلاشی دریغ ننمایند.»
این بند اعلامیه نشان می‌دهد که اعضای ارشد و رهبران جمعیت اسلامی افغانستان متوجه حساسیت زمان گردیده اند؛ و به این باور رسیده اند که که اگر در شرایط فعلی متحد و یک‌پارچه نشوند، محال خواهد بود که بتوانند برضد گروه طالبان که در اوج قدرت و توانمندی خویش بسر می‌برد، ایستاده‌گی و پایداری کنند.
تاکید بر مواردی چون «تعصب و انحصار گرایی قومی» و «نقض سیستماتیک حقوق انسانی گروه‌های قومی» در متن اعلامیه نشان می‌دهد که اعضای رهبری جمعیت اسلامی به رفتار فاشیستی و تفوق طلبانهٔ طالبان که سبب ایجاد شگاف‌های عمیق میان اقوام کشور گردیده است، واقف اند و این معضله را یکی از مهمترین چالش‌ها برای بقای کشور افغانستان می‌دانند.
یک منبع نزدیک به احمدمسعود، رهبر جبهه مقاومت ملی در پاسخ به پرسش آریاپرس در مورد نقش و مسؤولیت‌های این شورا اظهار داشت: «این شورا میکانیزمی است که جای اختلافات را بگیرد و زمینه‌ای هماهنگی در قسمت اتخاذ تصامیم سیاسی را میان شخصیت‌های جمعیت اسلامی بوجود بیاورد».
منبع همچنان اضافه کرد که «هدف اصلی از ایجاد این شورا فراهم ساختن زمینه‌ای اتحاد، انسجام و اتفاق نظر در میان شخصیت‌ها و اعضای ارشد جمعیت اسلامی است تا بدین وسیله بتوانیم صف واحدی را در برابر طالبان تشکیل بدهیم».
وقتی مشخصاً از منبع متذکره در مورد نقش استاد عطامحمد نور و صلاح الدین ربانی که هردو مدعی رهبری جمعیت اسلامی اند، در این شورا پرسش صورت گرفت، اظهار داشت که استاد عطا با صلاح الدین خان صحبت های دو به دو داشته اند، صلاح الدین خان گام به گام در جریان پیشرفت امور مربوط به شورای تصمیم‌گیری است و قرار است در نشست عمومی‌ای که به زودی برگزار خواهد شد، شرکت کند.
اگر این شورا بتواند اتحاد و انسجام واقعی را در میان اعضای برجستهٔ حزب جمعیت اسلامی بوجود بیاورد، بی‌گمان این امر یک اتفاق نیکو در افق سیاسی افغانستان خواهد بود. گفته می‌شود تشتت و پراگنده‌گی و نبود برنامهٔ منسجم و مدون در صفوف مخالفان طالبان، یکی از عواملی بوده است که کشورهای دخیل در مسألهٔ افغانستان تا حال توجه لازم را بر اینان منحیث یکی از طرف‌های اصلی در قضیهٔ افغانستان نکرده اند.
اگر توانایی و ابهت سیاسی جمعیت اسلام با اتحاد شخصیت‌های کلان این حزب که بی‌تردید فشرده شدن هرچه بیشتر صفوف و اتحاد اعضای این حزب را در پی خواهد داشت، با قدرت و توانایی نظامی جبهه مقاومت ملی یکجا شود، این امر سبب می‌گردد تا سایر رهبران مخالف طالبان چون مارشال عبدالرشید دوستم، حاجی محمد محقق، کریم خلیلی، عبدالرب رسول سیاف و سایرین نیز در محور این اتحاد جمع شوند و صف واحدی را در برابر طالبان تشکیل بدهند؛ صفی که به تعبیر آمرصاحب شهید، مشت محکمی خواهد بود که بر صورت طالبان با قدرت کوفته خواهد شد، و این کابوسی است برای طالبان.
