نوشتهء که در پایین می خوانید را دوستی از کابل برای خبرگزاری آریاپرس فرستاده است.
من که امروز با کودکانم برای تجلیل از نوروز به گشت زنی بر آمدیم، جلادان شبکه حقانی که تنها دیدن آنان سخت ترین جزا برای کودکان است مانع ورود مردم به تفریحگاه ها می شدند.
وقتی تاثر و اندوه کودکانم را مشاهده کردم برایم غیر قابل تحمل و نهایت درد آور بود. با خود گفتم کدام دین به این جانواران اجازه داده است، تا لبخند و خوشی را از کودکان بگیرند، اما وقتی حملات انتحاری شان را به یاد آوردم که زن حامله، کودک نوزاد، پیر و جوان را هدف قرار می دادند گفتم خدایا شکر گزارم هنوز کمی اهلی شده اند که مانع می شوند خوب است که جان ما را نمی گیرند.
در نهایت اینکه طالب فطرتأ دشمن خوشی، سرور و لبخند و آزادی است.
گفته می شد انگلیس، شوروی و امریکا کشور را اشغال کرده اند، ولی من تا کنون در هیچ دوره ای اشغال کشور به مفهوم واقعی کلمه را چنان که اکنون در حاکمیت طالبان احساس می کنم احساس نکرده بودم .
یعنی اکنون افغانستان قطعأ اشغال شده آنهم اشغال جهل، ظلمت، وحشت و بربریت تحت شعار دین و شریعیت، زیرا آزادی بیان، گفتار، کردار، نوع پوشش، قیافه ظاهری و تفریح، غم، شادی در مجموع هیچ چیز به اختیار خود ما نیست، اختیار همه چیز به دست گماشته گان آی اس آی به نام ملا است.
