م.سالک
افزون بر چاپ بانک نوت های جدید افغانی که به حمایت امریکا چاپ و چند روز قبل در فرودگاه کابل به طالبان تسلیم داده شد، بر اساس آمار بانک مرکزی تحت کنترول گروه طالبان در مجموع کمک‌های نقدی جامعه جهانی (به ویژه امریکا) پس از به قدرت رسیدن آنان در افغانستان به بیش از یک میلیارد و ۵۹۳ میلیون دالر می‌رسد.
بر این اساس، تا حال ۱۵ بسته ۴۰ میلیون دالری و بیش از ۳۰ بسته ۳۲ میلیون دالری به صورت نقد به کابل رسیده است.
این در حالیست که سرنوشت پول های نقد میلیون دالری در افغانستان از هر زمانی دیگر بیشتر سوال برانگیز شده است.
«جان ساپکو» بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان نیز ادعای حکومت بایدن تحت نام کمک بشردوستانه برای مردم افغانستان را زیر سوال برده و گفته، دولت ایالات متحده در مورد چگونگی به مصرف رسیدن پول های امریکا برای افغانستان از دادن هر نوع توضیحی خودداری می کند.
این بدان معنی است که پول های تسلیم داده شده به طالبان تحت نام کمک های بشر دوستانه همه پول های اوپراتیفی و استخباراتی بوده و به خاطر تقویت طالبان برای مقاصد خاص به طالبان سپرده شده است.
در هر صورت خیلی درد آور است که چه نونهالان و جوانان با هزاران آرزو زیر خاک شدند،چه تازه عروسانی بیوه و چه کودکانی یتیم و در آرزو دیدا پدر کور شدند، تا یک گروه متحجر و کور دل با شعار جهاد علیه امریکا و غرب قدرت را به دست گیرند.
ای کاش ۲۰ سال قبل گفته بودند که تنها قدرت و حاکمیت بالای اقوام دیگر می خواهند، اسلام و جهادی در کار نیست. در آن صورت اطمینان کامل دارم که مردم افغانستان رهبران و قدرتمندان را مجبور می ساختند، تا به جای ریختن خون عزیزان شان از سوی این قاتلان حرفوی و دشمنان انسانیت و بشریت، قدرت را به این گروه وحشت و بربریت تسلیم نمایند.
چه وجدان های خفته و چه هیولای های به نام دین ۲۰ سال تمام به خاطر احراز قدرت و اربابی بالای اقوام دیگر ملت را سلاخی کرده، نه به کودک رحم کردند، نه به سالخورده، نه به مسجد و خانقاه و شفاخانه و شهر بازار ، نه هم به مکتب و نوزارد و زن حامله که گویا اسلام در خطر است و کشور را از اشغال آزاد می سازند.
شاهد بودیم که با همین اشغالگران برادروار بازو داده امنیت یکایک آنان را تامین کرده خیلی مطمن از طریق فرودگاه کابل از کشور بیرون شان ساختید، ولی بر خلاف برادران مسلمان شان را به نام نظامی حکومت پیشین، فعال رسانه‌یی و مدنی تیر باران و سلاخی کرده نام‌اش را اسلام و جهاد گذاشتند.
جالب است که این افتضاح و غلامی را روابط دیپلوماتیک نام می گذارند.
امریکا اگر بر روابط دیپلوماتیک با حکومت اسلامی در افغانستان مایل و متعهد می‌بود، بی تردید از حکومت اسلامی به رهبری پروفیسور استاد برهان الدین ربانی حمایت می‌کرد که بزرگ ترین رقیب‌اش، یعنی اتحاد جماهیر شوروی را شکست داده و جهان را از شر کمونیرم رهایی بخشید.
در حالیکه منطق و انگیزه‌ی ایجاد و تاسیس گروه جهل، یعنی طالبان نیز به همان سال ها بر می گردد که پاکستان و امریکا به خاطر بر چیدن بساط نظام مستقل اسلامی در اففانستان طالبان را ایجاد و تا این دم به گونه مستقیم و غیر مسنقیم آنان را حمایت نموده و با واگذاری ملیارد ها دالر اسلحه و مهمات، یک گروه تروریستی را به یک حکومت تروریستی مبدل ساخت.
در هر صورت گذر زمان واقعیت ها و بازی های استخباراتی دیگر انگیزه واگذاری قدرت سیاسی افغانستان از سوی امریکا به طالبان را روشن خواهد ساخت.
اما آنچه تغییر ناپذیر و روشن است آن این که اگر تمام جهان هم کنار طالبان باشند مردم اففانستان از مبارزه علیه این گروه جاهل و مزدور دست نکشیده و در نهایت مقاومت پیروز است.
