طالبان مردم کابل را مجبور می‌سازند تا پول موانع کانکریتی خیابان ها را بپردازند

آریاپرس

گزراش‌گر آریاپرس از کابل خبر می‌دهد که طالبان در این اواخر به دلیل هراس از حملات چریک‌های شهری جبهه مقاومت و دیگر جبهات مخالف شان، اقدام به ایجاد موانع و سد ها در برخی خیابان ها و کوچه های شهر کابل کرده اند.

در حالی که طالبان ادعا دارند امنیت سرتاسری را به افغانستان آورده اند، اما وضعیت خیابان های شهر کابل حکایت از چیز دیگری دارد. ضمن این که ده ها خیابان در محله های چون وزیراکبرخان، شیرپور، شهرنو و مناطقی که رهبران و فرماندهان ارشد این گروه زیست می‌کنند به روی عبور مردم عام مسدود اند، اینک طالبان اقدام به ایجاد موانع در برخی خیابان ها و حتا کوچه های فرعی در خیرخانه؛ محله‌ی عمدتاً تاجیک نشین پایتخت که گفته می‌شود پرنفوس‌ترین بخش شهر کابل است، کرده اند.

آنچه بیشتر سبب بدبختی و مشکلات مردم این مناطق گردیده است، این است که طالبان پول این موانع کانکریتی را از مردم محل به زور اخذ می‌کنند.

احمدفرید (اسم مستعار) جوانی است که دانشجوی رشتۀ وترنری دانشگاه کابل است. او به صورت نیمه‌وقت در یکی از دکان های میوه فروشی در چهارراهی قلعه‌ی نجار های خیرخانه کار می‌کند و هم در همان نزدیکی ها با مادر، سه خواهر و یک برادر خود زنده‌گی می‌کند. پدرش پس از تسلط طالبان بر کابل به ایران فرار کرده است. احمد فرید می‌گوید که یک روز صبح وقتی از خانه بیرون آمد، ناگهان با تعداد زیادی از موانع کانکریتی در کوچه‌ی شان مواجه شد که برایش سوال برانگیز بود. طالبان شب هنگام موانع کانکریتی را در کوچه جابجا کرده بودند. فردا صبح افراد طالبان تمام باشنده‌گان این کوچه را مجبور ساختند تا پول این موانع کانکریتی را بپردازند. احمدفرید می‌گوید که در همان صبح حداقل سه کوچه در نزدیکی های خانه‌ی آنها با موانع کانکریتی مسدود گردیده است.

‎حاجی نادر (اسم مستعار) یکی از ریش سفیدان این محله به گزارش‌گر ما گفت که او با مسئولین طالبان در مورد این که مردم پول مواد غذایی خود را ندارند، از کجا پول موانع کانکریتی را که هیچ فایده‌ی به امنیت آنها ندارد، بپردازند، صحبت کرد که با واکنش خشن و تهدید‌آمیز فرمانده طالب مواجه گردید. فرمانده طالب برای مردم محل دو روز فرصت می‌دهد تا هر کوچه مبلغ سی هزار افغانی برای پرداخت مصارف موانع کانکریتی تهیه کنند.

احمدفرید می‌گوید که طالبان فروشنده‌های موانع کانکریتی را آوردند و به مردم معرفی کردند و گفتند که اگر مردم این محله تا دو روز پول شما را مکمل نپرداخت، به ما خبر بدهید تا با فروش اموال منازل شان پول شما را بپردازیم.

حاجی‌نادر اضافه می‌کند که فروشنده‌گان موانع کانکریتی که از هم‌وطنان هزارۀ ما بودند، پس از رفتن طالبان گفتند که پنج‌هزار افغانی از پول این چک ها را به شما می‌بخشیم اما بیست و پنج هزار دیگر را به ما بدهید چون ما هم غریب کار هستیم و باید به شاگردان خود معاش بدهیم و هم پول سمنت و ریگی را که برای تولید این چک ها خریده‌ایم بپردازیم. آنها هم‌چنان به عوض دو روز به ما ده روز فرصت دادند تا پول را تهیه کنیم.

در حالی که اقتصاد افغانستان پس از تسلط طالبان براین کشور در حالت سقوط آزاد قرار دارد و ده‌ها هزار تن از شهروندان کشور که قبلاً کار و کاسبی‌ای داشتند، کار و شغل خویش را از دست داده اند، طالبان با اقداماتی از این دست که جزیه گرفتن از مردم عام است، در حقیقت لقمه نان مردم بیچاره را از دهان آنها می‌دزدند، عملی که در هیچ دین و آیینی جواز ندارد.