ویرایش: زمردشاهی
یادداشت آریاپرس: متن زیر را یکی از مقاومت‌گران غرض نشر به آریاپرس فرستاده است. به دلیل ملاحظات امنیتی آریاپرس قادر به نشر نام این دوست نیست.
بانوان مبارز و رنج کشیده‌ی میهنم، سلام و درود بر شما!
اینک یک‌بار دیگر ما هشتم مارچ روز جهانی زن را در حالی گرامی می‌داریم که گروه تروریست و فاشیست طالبان زنان سرزمین ما را از تمام حقوق انسانی شان محروم کرده اند.
افغانستان در طول تاریخ زادگاه و جایگاه زنان قهرمان و دانشمندی چون رابعه‌ی بلخی، نخستین زن شاعر زبان پارسی دری، ملکه گوهرشاد بیگم، ملکه‌ی مدبر، سیاست‌مدار، نیکوکار و دوست‌دار ادب و هنر که نقش ارزنده‌ی در شکل‌گیری مدنیت تیموریان هرات که از آن به رنسانس شرق نیز یاد می‌شود، داشت، عایشه‌ی درانی، شاعر زنی که بسا از شاعران معروف ما به پای قریحه‌ی شعری و لطافت خیال او نمی‌رسند، مخفی بدخشی، آن زن حکیم و شاعر که سروده‌های او سراسر مملو از حکمت، پند و اندرز اند، خانم کبرا نورزی، نخستین وزیر زن در افغانستان، داکتر سهیلا صدیق، آن طبیب حاذقی که از برکت دانش و علم او هزاران انسان کشور ما از مرگ یا معلولیت نجات یافتند، خانم حبیبه سرابی، نخستین بانوی که با اعتماد به نفس محصر به فرد خویش اداره‌ی یک ولایت را به عهده گرفت و هزارها زن نام‌دار دیگر که کارنامه‌ها و میراث های فرهنگی و فکری شان مایه‌ی مباهات ما است، بوده است.
این سخن اما به معنای انکار تبعیض و خشونتی که در طول تاریخ متوجه بانوان گرامی وطن ما بوده، نیست. ما اگر این چهره‌های درخشان دانش، ادب و دولت‌داری را در میان بانوان کشور خویش داریم، متاسفانه کسانی چون فرخنده، که عده‌ی جاهل در روز روشن، در پایتخت افغانستان و در مرکز شهر کابل او را زنده به آتش کشیدند را نیز داریم، ما تبسم‌های گلو بریده، نادیا انجمن‌های که قربانی خشونت‌های خانواده‌گی گردیده و بانوانی را داریم که مردان این سرزمین با فساوت به صورت آن‌ها تیزاب پاشیده و یا گوش و بینی شان را بریده اند فقط بخاطر این‌که آن‌ها خواستار حقوق انسانی خود بوده اند.
خشونت و تبعیض در برابر زنان همیشه در این سرزمین وجود داشته است، اما در هیچ دوره‌ی از ادوار تاریخ به اندازه‌ی امروز، زنان مورد تحقیر، تبعیض و خشونت قرار نگرفته اند. با این که ما اینک در سده‌ی بیست و یکم به سر می‌بریم و در عصر مدرن زنده‌گی می‌کنیم، اما رفتار گروه طالبان نسبت به زنان همان رفتاری است که حارث برادر رابعه‌ی بلخی در برابر خواهر خود داشت؛ خشن، بی‌رحم و به دور از ارزش های انسانی.
خواهران و بانوان گرامی!
شما شایسته‌ی بهترین های دنیا هستید، با این که کوشش دارند تا حق زنان را در افغانستان به درس خواندن و کار کردن تقلیل بدهند، اما ما باور داریم که زنان افغانستان از حقوق یکسان و برابر با مردان برخوردار اند و باید از این حقوق برخوردار باشند. این حقوق نه تنها شامل حق درس خواندن و کارکردن می‌شود، بلکه شامل دایره‌ی وسیعی از حقوق انسانی مانند داشتن حق رای و کاندید شدن، حق انتخاب آزادانه‌ی همسر، برخوردار بودن از دستمزد مساوی با مردان، حق مالکیت و سایر حقوق انسانی که در «اعلامیه جهانی حقوق بشر»، «کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض علیه زنان» و سایر اسناد حقوقی بین المللی درج اند، می‌گردد.
دین مبین اسلام و فرهنگ پربارما، بر حقوق انسانی زنان تاکید دارد. خداوند در قرآن شریف، هرجا که در مورد تکالیف شرعی مسلمان‌ها صحبت کرده است، زنان و مردان را یکسان و بدون تبعیض خطاب قرار داده است، رفتار پیامبر گرامی اسلام در برابر زنان همیشه نمونه و الگو بوده است. حضرت مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، شاعرِ عارف و متفکر ما در چند بیت محدود تمام اندیشه و تفکر حوزه تمدنی ما را در برابر زنان به زیباترین شکل ممکن خلاصه کرده است؛ او طرز فکری را سده ها پیش از امروز بیان کرده است که هنوز هم برای ما تازه‌گی و طراوت دارد:
گفت پیغامبر که زن بر عاقلان
غالب آید سخت و بر صاحب‌دلان
باز بر زن جاهلان چیره شوند
زانک ایشان تند و بس خیره روند
کم بودشان رقت و لطف و وداد
زانک حیوانیست غالب بر نهاد
مهر و رقت وصف انسانی بود
خشم و شهوت وصف حیوانی بود
پرتو حقست آن معشوق نیست
خالقست آن گوییا مخلوق نیست
ما باور داریم که زنان افغانستان نقش عمده و با اهمیتی در امر مبارزه و مقاومت در برابر گروه جهل و فاشیست طالبان دارند. پس از سقوط افغانستان در اگست 2021 زنان نخستین قشر اجتماعی کشور بودند که در برابر حاکمیت استبدادی طالبان «نه» گفتند و در واکنش به فتوا های غیردینی و ظالمانه‌ی این گروه متحجر و عقب‌گرا نعره‌ی «چرا» سردادند، به قول شهید عاصی:
به هر جا که آزادی آذین شود
به «نی» و «چرا» قصه تدوین شود
ز «نی» و «چرا» پیرهن ساختند
لوایی به فرهنگ من ساختند
دلیلی به هستی ما گر سزاست
همان «نی» و همانا «چرا» ست
قهرمان ملی کشور، شهید احمدشاه مسعود نخستین رهبر افغانستان بود که «اعلامیه حقوق اساسی زنان افغانستان» را که در سال 2001 توسط گروهی از فعالین حقوق زن تدوین گردیده بود، امضا کرد. استاد شهید، پروفیسور برهان الدین ربانی، رهبر خردمند جهاد و مقاومت افغانستان همیشه از حقوق انسانی زنان حمایت و پشتیبانی می‌کرد، نه تنها حمایت و پشتیبانی می‌کرد بلکه عملاً در راستای ایجاد زمینه‌های مناسب برای بانوان تا بتوانند ظرفیت‌ها و استعدادهای شان را پرورش داده و شگوفا بسازند، کار و تلاش می‌کرد.
خواهران گرامی! مادران داغ‌دیده و رنج کشیده‌ی وطن!
ما از درد و رنج و آلام شما یک به یک آگاهیم، ما می‌دانیم که برای شما که شغل و وظیفه‌ی خود را از دست داده اید، چقدر دشوار است که دو وقت غذا برای فرزندان گرسنه‌ی تان تهیه کنید، ما حالت خواهر جوانی را که هزار امید و آرزو برای آینده‌ی خود، آینده‌ی خانواده و وطن خود دارد اما محدودیت های گروه طالبان بر بانوان، سبب شده اند که همه‌ی آن امیدها و آرزوها به یأس مبدل گردند، درک می‌کنیم. من اندوه پدر و مادری را که دختری دارند و از آینده‌اش در افغانستان بیم‌ناک اند، حس می‌کنم و می‌دانم که مطمین نبودن به آینده و سرنوشت فرزند برای پدر و مادر چقدر درد انگیز است. برای همین است که ما مقاومت‌گران، ما پاسداران راستین سرزمین آبایی مان، تعهد کرده ایم تا رهایی کشور از چنگال دُژخیم‌های عصر (طالبان) آرام ننشینیم بلکه مبارزه و نبرد خویش را تا زمان درخشش خورشید آزادی بر سرتاسر سرزمین آبایی ما ادامه بدهیم.
مقاومت داعیه‌ی ملی است که نیاز دارد تا همه افراد و اقشار جامعه در آن سهم خویش را داشته باشند؛ شما بانوان گرامی با راه‌اندازی اعتراضات مدنی در برابر گروه فاشیست طالبان، نخستین حرکت های اعتراضی در برابر استبداد طالبان را سازمان‌دهی کردید، امری که سبب گردید کشورهای همسایه و جهان جرئت نکنند تا گروه طالبان را به رسمیت بشناسند. ما امیدواریم که پس از این نقش شما در مبارزه بر ضد گروه طالبان برجسته‌تر گردیده، بتوانید با انسجام و هماهنگی بیشتر به کارزارتان علیه گروه طالبان ادامه بدهید.
پیروزی مقاومت بدون همکار و هم‌یاری شما خیلی دشوار است، ما باور داریم که همان‌گونه که شما بانوان گرامی می‌توانید در عرصه‌ی توسعه و و بازسازی کشور ما نقش اساسی داشته باشید، همان‌گونه در عرصۀ مبارزه برای آزادی نیز می‌توانید نقش و سهم ارزنده داشته باشید.
به امید درخشش خورشید آزادی در سرتاسر کشور عزیز ما؛
و به امید فردای بهتر برای زنان و مردان میهن ما.
