آریاپرس
دشتی صاحب شهید کتابی دارد به نام “دور و نزدیک آمرصاحب”. شهید دشتی در این کتاب خاطرات خویش را از بودن در کنار قهرمان ملی کشور، آمرصاحب شهید به بسیار زیبایی و روانی حکایت کرده است.
در بخشی از این کتاب دشتی صاحب خاطرۀ را از نخستین و آخرین کنفرانس مطبوعاتی آمرصاحب در شهر دوشنبه که یکی دو روز پس از برگشت شان از سفر اروپا برگزار گردید، ذکر کرده اند که نشر آن همراه با بریده‌ی از سخنان آمرصاحب که دقیقاً ارتباط می‌گیرد با آن خاطره‌ی دشتی صاحب، برای خواننده‌گان ویب سایت آریاپرس جالب خواهد بود.
آنچه را آمرصاحب در مورد استراتیژی پاکستان در 21 سال قبل گفته بود، تا همین اکنون صدق می‌کند و اینک که طالبان دوباره به کمک پاکستان و امریکا به قدرت برگشته اند، حقانیت سخن آمرصاحب را بیش از هرزمانی می‌توان درک کرد:
نهاد همبسته‌گی، ابتکار دیگری هم کرد و پیشنهاد برگزاری یک نشست خبری را داد که آمرصاحب پذیرفت. تا جایی که به یاد من می‌آید، این چهارمین نشست خبری آمرصاحب، پس از پیروزی دولت مجاهدین بود.
در یکی از سالون‌های بزرگ شهر دوشنبه، عدۀ زیادی خبرنگار داخلی و خارجی جمع بودند. پرسش‌ها عمدتاً روی نتایج سفر اروپا و پیامدهای احتمالی آن به تغییر وضعیت در افغانستان می‌چرخید.
آمرصاحب معلومات مفصلی در مورد نشست‌ها و دیدارهایش با مقامات اروپایی و همچنان صحبت‌هایش با افغان‌های خارج از کشور داد و از این که توانسته بود مخاطبین افغان و خارجی خود را در اروپا قناعت دهد که از مقاومت علیه طالبان، القاعده و حامیان پاکستانی و عربی شان، حمایت فعال صورت بگیرد، راضی به نظر می‌رسید.
در این میان، یکی از خبرنگاران «مجلۀ صبح امید» در مورد تماس‌هایی که در آن روز‌ها، نماینده‌گان استاد برهان‌الدین ربانی با مقامات نظامی پاکستان، تأمین کرده بودند، پرسید. سوالی که جرقه‌های خشم را در چشمان آمرصاحب برافروخت.
پاسخ بسیار روشن بود. البته بدون این که آمرصاحب نامی از استاد ربانی به زبان بیاورد، گفت:«آن‌هایی که فکر می‌کنند می‌توانند با گفت‌وگو، سیاست‌ها و استراتیژی پاکستان را تغییر بدهند، ده سال دیگر هم بروند به دروازه‌های کرنیل‌ها و جرنیل‌های پاکستانی؛ اما مطمئن باشند که هیچ نتیجه‌ای به دست نخواهند آورد. حداقل خواست پاکستان، ایجاد هرج و مرج در افغانستان است و حد اکثر، پاکستان در افغانستان یک حکومت مزدور می‌خواهد. پاکستان، استراتیژی مشخصی در افغانستان دارد که تا آن استراتیژی تغییر نکند، مشکل ما با پاکستان حل نمی‌شود؛ اما اگر پاکستان در استراتیژی خود در مورد افغانستان تغییر بیاورد، مشکلی باقی نمی‌ماند.»
