برگردان: آریاپرس
خبرنگاران بازداشت و ضرب و شتم می‌شوند و رسانه ها تعطیل.
بر مبنی گزارش دیده بان حقوق بشر، امروزمورخ 9 مارچ ۲۰۲۲ منتشر شده است مقامات طالبان سانسور و خشونت گسترده ای را علیه رسانه های افغانستان در مراکز ولسوالی ها و استان ها اعمال نموده و نشر و پخش گزارش های انتقادی را در افغانستان به شدت محدود کرده اند. وضعیت روزنامه نگاران به ویژه روزنامه نگاران زن در خارج از کابل بسیار بدتر از داخل پایتخت، است.
افراد گروه طالبان خبرنگاران را در ولایات، مورد تهدید، بازداشت، و ضرب و شتم قرار داده وآن‌ها و همکارانشان را که می‌خواستند این اخبار را گزارش کنند، توقیف کرده اند. بسیاری از روزنامه نگاران مجبور به خودسانسوری شده و تنها به نشر اخبار، گزارش رویدادهای رسمی و بیانیه ها و اعلامیه های طالبان تمرکز کرده اند. زنان روزنامه نگار با شدیدترین سرکوب مواجه شده اند.
فرشته عباسی، پژوهش‌گر افغانستان در دیده بان حقوق بشر گفت آزار و اذیت و حملات طالبان به روزنامه نگاران در خارج از مناطق اصلی شهری تا حد زیادی گزارش نشده است، و باعث شده است که رسانه‌ها در استان‌های دور دست خودسانسوری کنند یا کلاً بسته شوند.» در بسیاری از ولایات، طالبان عملاً گزارش دهی در مورد طیف وسیعی از موضوعات را حذف کرده اند و زنان خبرنگار را از این حرفه بیرون کرده اند.»
در 2 فوریه 2022، ذبیح الله مجاهد، سخن‌گوی طالبان، در جلسه کمیته ایمنی خبرنگاران افغانستان، یک گروه حامی رسانه ها، گفت که خبرنگاران قبل از انتشار هر نوع خبر و گزارش باید «منافع ملی، ارزش‌های اسلامی و وحدت ملی» را در نظر بگیرند.
او همچنین بدون اشاره به جزئیات گفت: «زنان می‌توانند با رعایت موازین اسلامی و ملی آزادانه در رسانه‌ها فعالیت کنند».
ذبیح الله مجاهد افزود که کمیسیون رسانه‌ای جدید برای رسیدگی به مشکلات رسانه ها ایجاد خواهد شد و مقامات طالبان بر اساس قانون رسانه های دولت سابق اجرات خواهند کرد.
عباسی گفت: «دریافت اخبار از مناطق روستایی افغانستان هرگز آسان نبوده است، اما سرکوب رسانه‌ها در ولایات توسط طالبان، هم برای خبرنگاران و هم برای افرادی که زندگی‌شان از سوءاستفاده‌های گزارش‌نشده آسیب می‌بیند، خطرناک است». دولت ها باید طالبان را تحت فشار قرار دهند تا به تمام حملات علیه رسانه ها، چه در کابل و چه خارج از بزرگ شهر ها پایان دهد.»
اما روزنامه نگاران در سراسر افغانستان گفته اند که طالبان با نقض قانون رسانه های افغانستان و استانداردهای بین المللی حقوق بشر در مورد آزادی بیان و رسانه ها، کار آنها را به شدت محدود می کند.
تخمین زده می شود که ۸۰ درصد از زنان روزنامه نگار در سراسر افغانستان از زمان تسلط طالبان در اوت ۲۰۲۱ شغل خود را از دست داده یا این حرفه را ترک کرده اند و صدها رسانه تعطیل شده است.
خبرنگاران در هر یک از این ولایات گفتند که طالبان به طور فعال بر نشریات آنها نظارت می‌کنند و آنها را مجبور می‌کنند تا محتوای گزارش‌های خود را قبل از انتشار با اداره اطلاعات و فرهنگ استان به اشتراک بگذارند.
بسیاری از روزنامه‌نگاران گفتند که مقامات اطلاعاتی طالبان مرتباً با سازمان‌های رسانه‌ای ملاقات می‌کنند تا به آنها بگویند که چه چیزی را منتشر کنند و به آنها هشدار دهند که با سیاست‌های طالبان مخالفت نکنند یا در مورد اعمال خشونت‌آمیز مقامات طالبان گزارش ندهند.
یک خبرنگار در بغلان گفت که همه ما از امنیت خود می ترسیم. «اگر برای یک روزنامه نگار اتفاقی بیفتد، هیچ نهاد یا سیستمی وجود ندارد که از او حمایت کند یا عدالت خواهی کند. در حال حاضر هیچ حمایتی از کارمندان رسانه در افغانستان وجود ندارد.»
بسیاری از روزنامه نگاران گفتند که آنها یا همکارانشان به دلیل تلاش برای گزارش در مورد تظاهرات ضد طالبان، بازداشت های خودسرانه، افزایش قیمت مواد غذایی و سایر موضوعاتی که مقامات طالبان را در معرض دید منفی قرار داده
است مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند.
در برخی از ولایات، مقامات طالبان به تمام زنان خبرنگار گفته اند که از کار دست بکشند. عده معدودی که اجازه کار دارند دیگر نمی توانند نقشی داشته باشند که در آن با مردم رودررو شوند. در برخی از ولایات، مقامات طالبان به تمام زنان خبرنگار گفته اند که از کار دست بکشند. عده معدودی که اجازه کار دارند دیگر نمی توانند نقشی داشته باشند که در آن با مردم رودررو شوند.
این گزارش از ویب سایت دیده بان حقوق بشر گرفته شده است.
