آریاپرس
جمعی از استادان دانشگاه، فعالان اجتماعی، سیاستمداران و متنفذین قومی ترک‌تبار کشور با نوشتن نامه‌ای عنوانی مجامع بین المللی، خواستار توجه جامعه جهانی به امر برقراری عدالت، برابری و مشارکت سیاسی اقوام ترک‌تبار شده اند.
پس از اشغال افغانستان از جانب طالبان، به حاشیه رانده شدن اقوام غیر پشتون، به یکی از معضلات اصلی افغانستان مبدل گردیده است. طالبان با در پیش گرفتن سیاست تبعیض آمیز قومی، عملاً در صدد به حاشیه راندن اقوام دیگر از عرضۀ حیات سیاسی و اجتماعی کشور هستند. طالبان تا آنجا در تطبیق و عملی کردن این سیاست خود، جدی هستند که حتا فرماندهان مقتدر گروه خودشان نیز که مربوط به اقوام غیر پشتون، هستند از این به حاشیه رانده شدن ها بی‌نصیب نمانده اند؛ چنان‌که فرماندهان ترک‌تباری چون مخدوم عالم و صلاح الدین ایوبی، بار ها از جانب طالبان مورد هتک حرمت قرار گرفته و یا باز داشت شده اند، و یا فرماندهی چون مولوی مهدی بلخابی از قوم هزاره که طالبان عملاً بر مناطق و مواضع او در شهرستان بلخاب یورش بردند و تلاش ها برای کشتن یا اسیر گرفتنش هنوز هم ادامه دارد.
نامۀ فعالان ترک‌تبار در حقیقت سندی است از بی‌عدالتی قومی در افغانستان؛ بی‌عدالتیی که از سال ها بدین‌سو در این سرزمین جریان داشته است و اما با آمدن طالبان به قدرت، به نقطۀ اوج خود رسید.
حدود 86 تن از فعالان و دانشمندان ترک تبار کشور این نامه را امضا کرده اند. خواست های امضا کننده‌گان در این نامه ابتدایی ترین خواست های انسانی است که هر انسان در هر گوشۀ دنیا باید از آن برخوردار باشد.
برابری و عدالت اجتماعی محور های اصلی خواست های امضا کننده‌گان نامه را تشکیل می‌دهند. پایان دادن به «تبعیض مداوم، عمدی و به‌حاشیه رانده‌شدن مردم ترک‌تبار افغانستان از زندگی سیاسی، عمومی، نشست‌ها، کنفرانس‌ها و سمینارهای مهم بین المللی در مورد وضعیت کنونی و آینده سیاسی افغانستان»، «نظارت بر نقض حقوق بشر علیه ترک‌تباران در افغانستان از جمله حملات هدفمند و جابجایی اجباری» و «مشارکت مؤثر مردم ترک در تمامی روندهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در مورد افغانستان» از اهم خواست های امضا کننده‌گان نامه را تشکیل می‌دهند که همه ابتدایی‌ترین حقوق انسان ها را تشکیل می‌دهند.
در بخشی از این نامه آمده است، «با آمدن طالبان، فرهنگ و زبان این اقوام بیشتر از پیش به حاشیه رانده‌شده و با تبعیض فرهنگی و زبانی مواجه شده‌اند.» این مورد به خوبی نشان می‌دهد که نویسنده‌گان نامه برای دفاع و پاسداری از هویت و فرهنگ اقوام ترک تبار کشور، که بخش عظیمی از میراث فرهنگی و هویت تاریخی این سرزمین را تشکیل می‌دهد، اقدام به نوشتن این نامه کرده اند.
امضا کننده‌گان نامه خواستار توجه جامعه جهانی به وضعیت اسف‌بار مردمان ترک‌تبار افغانستان شده اند.
