طالبان و ممانعت از گزارش های غیر جانبدارانه از جبهات

ع. مهیمن

همه‌گان می‌دانند که سخنگوی طالبان در آغاز نبرد ها در پنجشیر و اندراب گفت که هیچ واقعه‌ی امنیتی رخ نداده و همه چیز به روال عادی جریان دارد.

تجربه نشان داده که طالبان، سه نوع برخورد با خبر دارند:

کتمان کامل حقایق و واقعیت ها

تحریف اخبار

پخش اخبار بی‌ماهیت از ملاقات های روزمره

آنان تصور می‌کنند که با روش مستبدانه‌ی سرکوب اهالی ملکی و کتمان اخبار می‌توانند گسترش روحیه‌ی قیام عمومی در برابر خویش را جلوگیری کنند، اما واقعیت امر این است که گسترش روحیه‌ی قیام عمومی در برابر هر نظام مستبد یک روند طبیعی بوده و با گذشت زمان معینه و آشکار شدن هر چه بیشتر چهره اصلی طالبان، این روند تکمیل می‌گردد.

پس از آن که شکست های پیهم طالبان در جبهات پنجشیر، اندراب‌ها و ورسج تخار توسط منابع مستقل تایید شد، طالبان نیز به وقوع درگیری ها اعتراف کرده و این بار فقط در مورد تعداد تلفات و زخمی های خویش دروغ گفتند تا از یک طرف شکست بیشتر روحیه  در صفوف خویش را جلوگیری کرده و از سوی دیگر تاثیر منفی آن در سربازگیری های جدید را مانع شوند.

اقدام دیگر طالبان در وارونه جلوه دادن اخبار جبهات، استفاده از یکی از تلویزیون های به ظاهر مستقل در کابل بود. تلویزیونی که خبرنگاران آن از گذشته‌ها و به ویژه در ماه های پسین، حسابات تویتری خود را در خدمت اهداف گروه طالبان قرار داده و مالک آن شبکه در حالی که سمت مشاوریت اشرف‌غنی را داشت، به داشتن ارتباط با طالبان و آی‌اس‌آی، نیز مظنون بود.

ابلاغ هدایت خروج عاجل از افغانستان و قطع فعالیت های رسانه‌یی خانم ایزوبل یونگ، خبرنگار بریتانیایی و تیمش که برای تهیه گزارش های مستند به افغانستان آمده‌اند، نشان می‌دهد که طالبان از دسترسی منابع مستقل و یا منابع غیر خودی به اخبار و اطلاعات به شدت نگرانی دارند.

واقعیت این است که طالبان توانایی مقابله در برابر مردم و تامین حاکمیت مستبدانه بر آنان را از دست داده و به شدت می‌کوشند تا اخبار شکست های شان همه‌گانی نشده و روحیه‌ی راندن نیرو های طالبان از مناطق مختلف گسترش بیشتر نیابد. به همین سبب، دست به نقض صریح حقوق بشر زده و جنایات بیشتر جنگی را با کشتن اهالی ملکی، کوچ اجباری و گروگان گیری، مرتکب می‌شوند.

طبق برخی اطلاعات، پس از بررسی شکست های پیهم در پنجشیر، بغلان و تخار، رهبران طالبان در کابل به این نتیجه رسیده اند تا برخی از چهره های سیاسی گذشته را در یک نشست فراخوانده و از آنان در جهت فریب اذهان عامه استفاده کنند. این در حالی است که مردم دیگر به چیزی کمتر از تامین عدالت اجتماعی و رعایت کامل حقوق شان راضی نخواهند شد.