استفاده نیرو های مقاومت از سلاح های جدید در نبرد پوجاوه

آریاپرس

منابع از پنجشیر گزارش می‌دهند که نیرو های کوماندوی جبهه مقاومت، صبح روز 19 اسد 1401 خورشیدی حملات شان را با انداخت سلاح های ثقیله بر پوسته ها و پایگاه های طالبان در منطقه پوجاوه آغاز کردند. منابع محلی گزارش می‌دهند به دلیل این که طالبان انتظار این حملات را نداشتند، غافل‌گیر گردیده، با سراسیمگی در صدد ترتیب و تنظیم نیرو های شان و واکنش به حملات نیرو های جبهه مقاومت برآمدند.

نبرد در تمام طول روز جریان داشت و تنها حوالی 7:30 شام بود که شدت جنگ به دلیل فرار طالبان از ساحه فروکش کرد و آرامش به منطقه بازگشت.

منابع از ساحه گزارش می‌دهند که در این نبرد ها حداقل 25 تن از طالبان کشته شده و چندین تن زخمی دارند. ضمناً 3 عراده واسطه زرهی آنها تخریب گردیده و مجبور به فرار از ساحه شدند.

گزارش ها حاکی از آن اند که نیرو های جبهه مقاومت در نبرد های امروز از سلاح های استفاده کرده اند که تا حال در جنگ های پنجشیر یا سایر مناطق استفاده نکرده بودند. گفته می‌شود در این نبرد ها نیرو های مقاومت از سلاح ثقیل بی ام 1 استفاده کرده اند.

راکت انداز بی ام 1 برای نخستین بار از جانب روس ها در سال های 1988 و 1989 در پنجشیر بر علیه مجاهدین مورد استفاده قرار گرفت اما از آنجایی که در آن زمان نیرو های مجاهدین به فرماندهی قهرمان ملی کشور، شهید احمدشاه مسعود، به شکل دسته های گوریلایی و متحرک همیشه در حال جا به جا شدن از یک محل به محل دیگر بودند، این سلاح نتوانست کارآیی چندانی داشته باشد. اما زمانی که مجاهدین در پنجشیر به این سلاح دست یافتند به بسیار خوبی توانستند پوسته ها، واسطه های زرهی و تانک های روس ها را با این سلاح تهدید کنند.

اینک یک بار دیگر نیرو های مقاومت در دره پنجشیر به راکت انداز بی ام 1 دست یافته اند. برد انداخت موثر این راکت انداز حدود 3 تا 5 کیلومتر است، انتقال و جابجایی این راکت انداز و مهمات آن در قله های کوه ها خیلی ساده است، به دلیل این که این راکت انداز وزن زیاد ندارد و گوریلا ها می‌توانند آن را در موقع انتقال به اجزای کوچک‌تر جدا کرده، انتقال دهند.

کارشناسان نظامی بدین باور اند که دست یابی نیرو های مقاومت به بی ام 1 و هاوان نشاندهندۀ موفقیت نیرو های مقاومت برای ایجاد مجرا ها مطمین اکمالاتی است که بدون تردید در تغییر موازنۀ قدرت در ولایت پنجشیر و شهرستان های اندراب، خوست و فرنگ و برخی مناطق دیگر در شمال‌شرق افغانستان، به نفع نیرو های مقاومت موثر خواهد بود.