آریاپرس
ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه به تاریخ 28 جون 2022 غرض انجام یک سفر کاری دو روزه به شهر دوشنبه پایتخت تاجیکستان، سفر کرد. این سفر آقای پوتین به دلیل این که نخستین سفر خارجی او پس از جنگ اوکرایین است، توجه رسانه های منطقه و جهان را به خود جلب کرده است.
آنچه اما اهمیت این سفر را برای افغانستان بیشتر می‌سازد، موجودیت مسئلۀ افغانستان در صدر آجندای مذاکرات رهبران تاجیکستان و روسیه است.
صحبت های اصلی میان دو رهبر در پشت درهای بسته صورت گرفته است که رسانه ها به جزییات آن دسترسی ندارند، اما آقای پوتین و جناب امام علی رحمان، در حضور کوتاهی که در برابر دوربین خبرنگاران داشتند، اشاراتی به موضوع افغانستان کردند.
رییس جمهور پوتین 5 دقیقه و 30 ثانیه در برابر دوربین ها صحبت کرد که 2 دقیقه و 30 ثانیۀ صحبتش به افغانستان اختصاص داشت.
آژانس خبری تاس، خبرگزاری رسمی روسیه، گزارش داده است که رییس جمهور پوتین در صحبت های خود از عادی سازی شرایط در افغانستان و مشارکت همه اقوام در قدرت سیاسی صحبت کرده است. پوتین همچنان اظهار داشت که روسیه تلاش می‌کند تا با تمام جریان های سیاسی تاثیر گذار در وضعیت افغانستان، تماس داشته باشد.
با توجه به این که روسیه از چند سال بدین‌سو روابط خیلی گرم با طالبان دارد و همین اکنون یک تن از دیپلمات های طالبان به حیث کاردار سفارت افغانستان در مسکو از جانب دولت روسیه پذیرفته شده است، تذکر پوتین در مورد این که دولت روسیه در صدد ایجاد روابط با تمام جریان های سیاسی در افغانستان است، می‌تواند نشانۀ باشد از دل‌سردی این کشور نسبت به طالبان. به ویژه وقتی پوتین در ادامۀ صحبت خود بر مشارکت اقوام در قدرت سیاسی تاکید می‌کند، تردیدی باقی نمی‌ماند که روسیه امارت طالبان را یک نظام تک قومی و غیر قابل اعتماد می‌داند.
آندری سرینکو، رییس مرکز مطالعات سیاسی افغانستان در روسیه، باور دارد که افغانستان تحت سلطۀ طالبان بیش از هر زمان دیگری برای منطقه و به ویژه کشور های آسیای میانه خطرناک شده است. به عقیدۀ سرینکو تاجیکستان نخستین کشوری خواهد بود که آماج حرکت موج های تند افراطیت و تروریزم خواهد گردید.
بی‌تردید رییس جمهور روسیه متوجه تهدید های که از افغانستانِ تحت سلطۀ طالبان می‌تواند متوجه آسیای میانه گردد، است و این را نیز می‌داند که مرز 1357 کیلومتری افغانستان و تاجیکستان با داشتن دره های عمیق و کوه های بلند، ظرفیت تبدیل شدن به دهلیز تردد تروریستان را به خوبی دارا می‌باشد. بنابراین روسیه دو گزینه برای امنیت مرز های جنوبی تاجیکستان که در حقیقت مرز های امنیت ملی روسیه اند، دارد؛ یکی این که با فرستادن مرزبانان بیشتر و تقویت مرزبانان تاجیکی نظارت از سرحدات جنوبی تاجیکستان را شدت بخشد و دیگر این که دسترسی طالبان و به تبع آن دسترسی گروه های تروریستی علاقمند به جهاد در آسیای میانه و قفقاز را از نزدیکی مرز های تاجیکستان دور کند.
با آن که سخنان رهبران هر دو کشور نشان‌دهندۀ این است که آنان به دنبال گزینۀ اول یعنی تحکیم بیشتر مرز ها هستند، اما شواهدی هم وجود دارد که نشان می‌دهد گزینۀ دوم هم در دستور کار قرار دارد. همین که پوتین می‌گوید که روسیه در تلاش ایجاد روابط با همه جریان های سیاسی تاثیر گذار در افغانستان است، خود واضح می‌سازد که این کشور تنها به حاکمان فعلی کابل اعتماد و باور ندارد. از جانب دیگر تأکید او بر سهم همه اقوام در قدرت سیاسی نشان می‌دهد که از نظر او عادی سازی شرایط در افغانستان، به چی معنا است.
