شهپر
در آستانه دوسالگی تسلط دوباره طالبان به افغانستان، دوحه یک بار دیگر میزبان نشست نمایندگان دولت آمریکا و طالبان بود. در این نشست که از طرف آمریکا تام ویست، رینا امیری نمایندگان ویژه آمریکا برای افغانستان و کرن دکر سفیر ایالات متحده آمریکا برای افغانستان مقیم در قطر با نمایندگان سیاسی گروه طالبان به تاریخ 8 و 9 ماه اسد/مرداد دیدار کردند.
در پی این دیدار خانم رینا امیری اعلامیه وزارت خارجه آمریکا را در تویتر خود نشر کرد و از «تعامل با طالبان» و «آزادی زندانیان امریکایی در افغانستان» صحبت کرد. همچنان خانم امیری به صراحت در تویت خود نوشته بود که زنان و مدافعان حقوق بشر در افغانستان با اصرار گسترده خواهان تعامل مستقیم با طالبان شده بودند و به همین منظور در نشست دوحه اشتراک کرده است. این تویت رینا امیری که به سه زبان فارسی، انگلیسی و پشتو نوشته شده بود واکنش های گسترده‌یی را ایجاد کرد.
شورای بانوان جبهه مقاومت ملی افغانستان که متشکل از بانوان معترض، فعالین حقوق بشر و شخصیت های آکادمیک است، طی اعلامیه‌ای این دیدگاه نمایندگان آمریکا را در مورد طالبان به شدت محکوم کرده و خواهان حمایت از صدای واقعی مردم و بخصوص زنان شجاع افغانستان شدند. در اعلامیه شورای بانوان ج.م.م آمده است که زنان افغانستان به هیچ وجهه خواهان تعامل با گروه طالبان نیستند و در مقابل سیاست های سرکوبگرایانه‌ای این گروه ایستادگی و مقاومت می‌کنند.
جنبش زنان برای صلح و آزادی نیز در اعلامیه خود نشست دوحه را یک‌طرفه و بدون حضور مردم افغانستان خوانده و حرف خانم رینا امیری درباره تعامل با طالبان را غیرواقعی و مخالف با مطالبات زنان در دو سال گذاشته خوانده است.
شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان نیز طی اعلامیهء اظهار داشته‌اند که سخنان رینا امیری « خیانت بزرگ به اعتماد زنان افغانستان است» و این دیدگاه را عقب نشینی شرم آور و تسلیم شدن بیان کرده‌اند.
جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان همچنان با صدور اعلامیه‌ها به این اظهارات واکنش نشان داده و گفته اند که خانم رینا امیری می‌تواند برای منافع امریکا کار کند اما «به هیچ صورت حق ندارد از زنان افغانستان به عنوان ابزار استفاده کند».
به همین ترتیب فعالان حقوق زن و حقوق بشر و همچنان فعالان رسانه‌های اجتماعی در افغانستان این اظهارات نماینده ویژه ایالات متحده برای زنان و دختران افغانستان را به شدت محکوم کرده و در مخالفت با آن واکنش تند نشان داده اند.
بانو حمیرا قادری نویسنده و فعال حقوق زن در تویتر خود نوشته است:
«رینا جان; ما هر دو تا ساعت 1 بامداد با بسیاری از مدافعان حقوق بشر در هرات صحبت کردیم. همه آنها از ما (من و شما) خواستند که صدایمان باشید و با طالبان تعامل نکنید. چرا خواسته های آنها را آنطور که شما و دولت‌تان می‌خواهید دستکاری کردید؟»
بانو صحرا کریمی فیلم ساز و فعال حقوق زن نیز با واکنش به این نوشته خانم امیری در تویتر خود نوشته است:
« رینا جان عزیز
لطفاً قبل از پشیمانی از این سمت استعفا دهید. نسخه زنانه خلیلزاد نشوید. بله، زنان افغانستان خواهان آزادی، حق تحصیل، و حق کار هستند، اما نه تحت حکومت طالبان. لطفا به آنها خیانت نکنید.»
آقای آثار حکیمی نویسنده و خبرنگار تویت آقای تام ویست را شریک کرده و دیدگاه خود را چنین نوشته است.
« تلاش و تقلای شما برای سفید سازی جنایات گروه تروریستی طالب، عین جنایت است. در ادامه پول دادن و حالا نشست شما با یک گروه تروریست، زن‌ستیز و کودک‌کش، جز مشروعیت بخشی به جنایات این گروه هیچ سودی به مردم دربند و زیر ستم افغانستان ندارد. دنیا می‌بیند که چقدر شما ارزش‌های حقوق بشری را به سخره گرفته اید. جز چند فاشیست روانی، برده‌های جنسی و کسانی که اندیشه تروریستی دارند، هیچ انسان سالم از طالب حمایت نمی‌کند.»
این گفته های خانم رینا امیری زمانی واکنش برانگیز می‌شود که زنان افغانستان بخصوص فعالین حقوق بشر و حقوق زنان از جزییات نشست دوحه هیچ آگاهی ندارند و این نشست ها بصورت پنهانی و دور از چشم رسانه ها برگزار می‌شود همچنان اشتراک کنندگان این نشست ها هیچ وقت توسط مردم افغانستان تعیین نشده و نمی‌شود.
مردم افغانستان حتا در جریان پروسه صلح که در قطر برگزار می‌شد نگرانی و نارضایتی خود را از این گونه تعامل با طالبان ابراز کرده بودند.
اکنون این پرسش نزد شهروندان افغانستان مطرح است که نمایندگان امریکا به شمول زلمی خلیلزاد برای طالبان کار می‌کنند و یا برای صلح، آزادی و تامین حقوق بشر و حقوق زنان در افغانستان.
